گفتگو با نماینده ایران در صدای حلقه آبی (BCV)

اعضای “صدای حلقه آبی”

این پروژه هر ساله با هدف شناسایی افراد تأثیرگذار که مبتلا به دیابت هستند، فراخوانی گسترده منتشر می‌کند و داوطلبان بسیاری را مورد ارزیابی قرار می‌دهد.

در سال 2019 میلادی، خانم ویدا آتشی از ایران، که از اعضای انجمن دیابت گابریک نیز هستند، موفق به پذیرش در این پروژه و عضویت در “صدای حلقه آبی” به نمایندگی از جامعه دیابتی کشور شدند.

در جدیدترین شماره از خبرنامه صدای حلقه آبی، گفتگویی با خانم آتشی منتشر شده است که در ادامه، متن ترجمه‌شده این گفتگو را با هم می‌خوانیم.

گفتگو با یکی از اعضای “صدای حلقه آبی”

ویدا آتشی (ایران)

• جوانان دیابتی ایران – هنگامی که به دیابت مبتلا شدید، اولین فکری که از ذهن شما گذشت چه بود؟
  • من در 11 سالگی به دیابت مبتلا شدم. خوب به یاد دارم که مادرم گریه می‌کرد و به‌صورت پنهانی با پدرم صحبت می‌کرد. احساس گناه می‌کردم! باور داشتم که من کار بدی کرده‌ام و عامل افسردگی مادرم هستم.
•  آیا پیش از ابتلا به دیابت، هیچ وقت نام آن را شنیده بودید؟
  • در عالم کودکی، تنها چیزی که می‌دانستم این بود که افراد پیر ممکن است به دیابت مبتلا شوند.
•  بزرگ‌ترین چالشی که از زمان ابتلا به دیابت با آن مواجه شده‌اید چه بوده است؟ و چطور با آن کنار آمدید؟
  • صادقانه باید بگویم که من خیلی زود با این مهمان جدید (دیابت) کنار آمدم! الان 21 سال است که با دیابت زندگی می‌کنم و تا به امروز، چالش جدی یا دشواری را تجربه نکرده‌ام. تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که کنترل قند خون در محدوده هدف و مدیریت ای‌وان‌سی برای من یک چالش روزمره است.
• آیا دیابت تأثیر مثبتی در زندگی شما داشته است؟
  • قطعاً! دیابت یک دختر ابرقهرمان از من ساخت، آن هم در شرایطی که زنان و دختران با محدودیت‌های زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند. من هیچ مانعی را عبورناپذیر نمی‌بینم و این قدرت را مدیون دیابت هستم.
  • مهم‌تر از همه، دیابت این موقعیت را فراهم کرد تا من دوستی‌های ارزشمندی را تجربه کنم. من دوستان بسیاری دارم، با هر سن و از هر جای کشور، که مبتلا به دیابت هستند. این دوستان اجزای جدایی‌ناپذیر از زندگی با دیابت برای من هستند.
• به عقیده شما، بزرگ‌ترین چالش زندگی با دیابت در کشور شما چیست؟
  • افراد مبتلا به دیابت در ایران با چالش‌های زیادی روبه‌رو هستند که دسترسی به مراقبت‌های اولیه، مهم‌ترین آن‌هاست. متأسفانه شرایط در حال حاضر بدتر نیز شده است؛ چرا که افراد دیابتی به دلیل مشکلات مربوط به بیمه، دسترسی کافی به انسولین قلمی مورد نیاز خود ندارند. من معتقدم که کلیه افراد دیابتی می‌بایست به کلیه مراقبت‌ها و درمان‌های مورد نیاز خود، شامل انسولین، دسترسی کامل و آسان داشته باشند.
• و سوال آخر، چرا تصمیم گرفتید که به عضویت “صدای حلقه آبی” در بیایید؟
  • من به عنوان سفیر یک انجمن فعال مردمی در زمینه دیابت، انجمن دیابت گابریک، ارتباط تنگاتنگی با کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت و والدین آنان دارم. من چالش‌ها و دغدغه‌های آنان را به‌خوبی می‌شناسم، بنابراین به عضویت “صدای حلقه آبی” در آمدم تا صدای آنان را به گوش جهانیان برسانم.

نتیجه‌گیری

پروژه صدای حلقه آبی بستری ارزشمند برای شنیدن تجربیات و دغدغه‌های افراد مبتلا به دیابت از سراسر جهان است. مشارکت ایران در این پروژه و حضور فعالانی همچون خانم ویدا آتشی، نه‌تنها صدای جامعه دیابتی ایران را به جهانیان می‌رساند بلکه قدمی مؤثر در رفع چالش‌ها و بهبود شرایط زندگی با دیابت محسوب می‌شود.